Μερικές σκέψεις στο θέμα "ΕΡΤ":
- Από τα εφηβικά μου χρόνια ('80s) με ενοχλούσε το μονοπώλιο της ΕΡΤ όπως και κάθε μονοπώλιο. Είχα μάλιστα πει σε καθηγητή του λυκείου ότι η σχετική διάταξη του Συντάγματος, που έλεγε ότι η ραδιοτηλοψία τελεί υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους, δεν είναι δημοκρατική. Εκείνος (ή εκείνη; Δεν θυμάμαι πια) με κατακεραύνωσε με κρατικίστικα επιχειρήματα και σώπασα, σκεπτόμενος "και όμως, γυρίζει". (Σημείωση: η διάταξη δεν άλλαξε, απλά ο "άμεσος έλεγχος κράτους" έγινε ΕΣΡ.)
- Φανταζόμουν την ιδιωτική τηλεόραση σαν κάποια από τα δορυφορικά που έτυχε να δω κατά καιρούς. Όταν ξεκίνησαν το Μέγκα, ο Αντέννα κι οι άλλοι, απογοητεύτηκα κάπως, είχαν κάτι το φτωχομπινέδικο. Το "Ποντίκι", ο "Σχολιαστής" κι ελάχιστοι άλλοι είχαν επισημάνει την πολιτική διάσταση (Μητσοτάκης, σε αντάλλαγμα για την πτώση Πασόκ-Κοσκωτά) των αδειών ιδιωτικών καναλιών καθώς και τις νομικές ατέλειες. Το βραχύβιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είχε να κάνει και με την κόντρα που αναπτύχθηκε με αντίπαλους τους περισσότερους μεγαλοεκδότες.
- Τα ελληνικά ΜΜΕ (κρατικά και μη) σταδιακά έγιναν τόσο απογοητευτικά στα μάτια μου, που σήμερα έχω ουσιαστικά σταματήσει να αγοράζω έστω και κυριακάτικες εφημερίδες, βλέπω ελάχιστη τηλεόραση (σχεδόν ποτέ ειδήσεις) και ευχαριστώ το Θεό που "κληρονομήσαμε" κάποτε τη δορυφορική κεραία και αυξήθηκαν οι επιλογές (διότι, κάποιες φορές, π.χ. βράδυ καθημερινής, είναι ευχάριστος τρόπος χαλάρωσης το να στηθείς στον καναπέ χαλαρός με το τηλεκοντρόλ).
- Η ΕΡΤ είναι για μένα ό,τι και το ελληνικό Δημόσιο γενικότερα. Θέλει σμίκρυνση. Δεν μπορώ να μην επισημάνω την καλή ποιότητα κάποιων προγραμμάτων σε ράδιο και TV, ούτε τα πλεονεκτήματα από μια υγιή δημόσια ραδιοτηλεόραση όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Δεν με πείθει όμως κανείς ότι τα 3 κανάλια και οι αμέτρητοι ραδιοσταθμοί είναι must. Γιατί ΚΟΣΜΟΣ και 3ο Πρόγραμμα πρέπει να είναι διαφορετικά; Γιατί ΕΡΑΣΠΟΡ και 2ο Πρόγραμμα να μην είναι μαζί; Γιατί όχι ΝΕΤ ως mainstream και μίξη ΕΤ1/ΕΤ3 στο πιο "κουλτουρέ΄";
- Οι "ΔΕΚΟ" δηλ. οι δημόσιες ΑΕ δεν μπορεί να μην υποστούν αυτά που θα υποστεί το ελληνικό Δημόσιο συνολικά. Δεν μπορεί να εξαιρεθούν. Δεν έχω καμία διάθεση να υποστηρίξω αργόμισθους, συνδικαλισταράδες, βύσματα, "χρωματισμένες" διαδηλώσεις. Το συντεταγμένο Κράτος έχει δεσμευτεί να βάλει "χέρι". Δυσάρεστο "χέρι". Μέρος του προβλήματος είναι ότι αυτό το Κράτος δεν έχει κινηθεί γιατί πάντα θέλει να δείχνει ότι πιέζεται από την Τρόικα. Ένα άλλο και ίσως σοβαρότερο μέρος του προβλήματος είναι ότι οι κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις (και κυρίως η ισχυρότερη) ενεργούν με βάση τα κομματικά τους κριτήρια. Μπορεί η Δημάρ να παίζει "τσούκου-τσούκου ball" για να φαίνεται πάντα λίγο αριστερή, αξεπέραστη όμως είναι η ΝΔ που βρίσκει "στα χάλια τους" τους άλλους 2 εταίρους και, χωρίς να νοιάζεται για σοβαρή εξυγίανση στην ΕΡΤ (ή για συνολική διαχείριση του, απαραίτητου, εξορθολογισμού του Δημοσίου - που δεν θα έδινε σε πολλούς το δικαίωμα να πουν ότι "μένουν στο δρόμο με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου"), προχωρά σε αμφίβολης (τουλάχιστον) συνταγματικότητας (και αποτελεσματικότητας...) μεθοδεύσεις, με απειλές εκλογών και άλλες τέτοιες "ομορφιές".
Υστερόγραφο, "επί του πιεστηρίου": Διακοπή ψηφιακών εκπομπών ΕΡΤ "στον αέρα", το ζήσαμε κι αυτό. Στη Θεσσαλονίκη βέβαια ήταν πιο γραφικά, με τα ΜΑΤ και τον Κούβελα στο δασάκι. (Και μη χειρότερα.)
Για χαστούκια είναι ώρες-ώρες αυτός ο γιος μου. Άει στον Κόρακα πια!
- Από τα εφηβικά μου χρόνια ('80s) με ενοχλούσε το μονοπώλιο της ΕΡΤ όπως και κάθε μονοπώλιο. Είχα μάλιστα πει σε καθηγητή του λυκείου ότι η σχετική διάταξη του Συντάγματος, που έλεγε ότι η ραδιοτηλοψία τελεί υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους, δεν είναι δημοκρατική. Εκείνος (ή εκείνη; Δεν θυμάμαι πια) με κατακεραύνωσε με κρατικίστικα επιχειρήματα και σώπασα, σκεπτόμενος "και όμως, γυρίζει". (Σημείωση: η διάταξη δεν άλλαξε, απλά ο "άμεσος έλεγχος κράτους" έγινε ΕΣΡ.)
- Φανταζόμουν την ιδιωτική τηλεόραση σαν κάποια από τα δορυφορικά που έτυχε να δω κατά καιρούς. Όταν ξεκίνησαν το Μέγκα, ο Αντέννα κι οι άλλοι, απογοητεύτηκα κάπως, είχαν κάτι το φτωχομπινέδικο. Το "Ποντίκι", ο "Σχολιαστής" κι ελάχιστοι άλλοι είχαν επισημάνει την πολιτική διάσταση (Μητσοτάκης, σε αντάλλαγμα για την πτώση Πασόκ-Κοσκωτά) των αδειών ιδιωτικών καναλιών καθώς και τις νομικές ατέλειες. Το βραχύβιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είχε να κάνει και με την κόντρα που αναπτύχθηκε με αντίπαλους τους περισσότερους μεγαλοεκδότες.
- Τα ελληνικά ΜΜΕ (κρατικά και μη) σταδιακά έγιναν τόσο απογοητευτικά στα μάτια μου, που σήμερα έχω ουσιαστικά σταματήσει να αγοράζω έστω και κυριακάτικες εφημερίδες, βλέπω ελάχιστη τηλεόραση (σχεδόν ποτέ ειδήσεις) και ευχαριστώ το Θεό που "κληρονομήσαμε" κάποτε τη δορυφορική κεραία και αυξήθηκαν οι επιλογές (διότι, κάποιες φορές, π.χ. βράδυ καθημερινής, είναι ευχάριστος τρόπος χαλάρωσης το να στηθείς στον καναπέ χαλαρός με το τηλεκοντρόλ).
- Η ΕΡΤ είναι για μένα ό,τι και το ελληνικό Δημόσιο γενικότερα. Θέλει σμίκρυνση. Δεν μπορώ να μην επισημάνω την καλή ποιότητα κάποιων προγραμμάτων σε ράδιο και TV, ούτε τα πλεονεκτήματα από μια υγιή δημόσια ραδιοτηλεόραση όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Δεν με πείθει όμως κανείς ότι τα 3 κανάλια και οι αμέτρητοι ραδιοσταθμοί είναι must. Γιατί ΚΟΣΜΟΣ και 3ο Πρόγραμμα πρέπει να είναι διαφορετικά; Γιατί ΕΡΑΣΠΟΡ και 2ο Πρόγραμμα να μην είναι μαζί; Γιατί όχι ΝΕΤ ως mainstream και μίξη ΕΤ1/ΕΤ3 στο πιο "κουλτουρέ΄";
- Οι "ΔΕΚΟ" δηλ. οι δημόσιες ΑΕ δεν μπορεί να μην υποστούν αυτά που θα υποστεί το ελληνικό Δημόσιο συνολικά. Δεν μπορεί να εξαιρεθούν. Δεν έχω καμία διάθεση να υποστηρίξω αργόμισθους, συνδικαλισταράδες, βύσματα, "χρωματισμένες" διαδηλώσεις. Το συντεταγμένο Κράτος έχει δεσμευτεί να βάλει "χέρι". Δυσάρεστο "χέρι". Μέρος του προβλήματος είναι ότι αυτό το Κράτος δεν έχει κινηθεί γιατί πάντα θέλει να δείχνει ότι πιέζεται από την Τρόικα. Ένα άλλο και ίσως σοβαρότερο μέρος του προβλήματος είναι ότι οι κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις (και κυρίως η ισχυρότερη) ενεργούν με βάση τα κομματικά τους κριτήρια. Μπορεί η Δημάρ να παίζει "τσούκου-τσούκου ball" για να φαίνεται πάντα λίγο αριστερή, αξεπέραστη όμως είναι η ΝΔ που βρίσκει "στα χάλια τους" τους άλλους 2 εταίρους και, χωρίς να νοιάζεται για σοβαρή εξυγίανση στην ΕΡΤ (ή για συνολική διαχείριση του, απαραίτητου, εξορθολογισμού του Δημοσίου - που δεν θα έδινε σε πολλούς το δικαίωμα να πουν ότι "μένουν στο δρόμο με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου"), προχωρά σε αμφίβολης (τουλάχιστον) συνταγματικότητας (και αποτελεσματικότητας...) μεθοδεύσεις, με απειλές εκλογών και άλλες τέτοιες "ομορφιές".
Υστερόγραφο, "επί του πιεστηρίου": Διακοπή ψηφιακών εκπομπών ΕΡΤ "στον αέρα", το ζήσαμε κι αυτό. Στη Θεσσαλονίκη βέβαια ήταν πιο γραφικά, με τα ΜΑΤ και τον Κούβελα στο δασάκι. (Και μη χειρότερα.)
Για χαστούκια είναι ώρες-ώρες αυτός ο γιος μου. Άει στον Κόρακα πια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου