Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο my arse

Η τεράστια επιτυχία του σημερινού αθηναϊκού εορτασμού της "ημέρας χωρίς αυτοκίνητο" πιστοποιείται από τις ουρές του Κηφισού (στην άνοδο το μποτιλιάρισμα ξεκινούσε από τα Allou). Θα σταθώ όμως λίγο στο ότι το δωρεάν των μετακινήσεων αφορά μόνο τις αστικές. Εντάξει, το ξέρουμε ότι άλλο πόλη κι άλλο επαρχία, αλλά η γύμνια των μέσων μαζικής μετακίνησης (ΜΜΜ) είναι εμφανέστατη και στα υπεραστικά ταξίδια (τολμώ να πω: ιδίως σε αυτά). Θα μας σώσει το τζάμπα της μιας μέρας; Προφανώς και όχι. Είναι όμως λυπηρό να έχει υστερήσει τόσο πολύ η ανάπτυξη του βασικού σιδηροδρομικού άξονα (Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη). Δεν μιλάω για πελαγοδρομίες (σιδηροδρομική Εγνατία, ράγες στο Ρίο-Αντίρριο) που κατά καιρούς εκφράζονται από περιφερειακούς φορείς της συμφοράς, μιλάω για το "φιλέτο" των ελληνικών μεταφορών (προσώπων και εμπορευμάτων), που είναι έγκλημα να έχει προχωρήσει τόσο λίγο μετά από υπερδεκαετή "προσπάθεια" (με μη αμελητέα ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση). "Δεν είναι δυνατόν" λίγο πριν το 2010 τα ελληνικά χερσαία ΜΜΜ να έχουν ως κορμό τα άθλια ΚΤΕΛ. "Κι όμως είναι", μου απαντά η πραγματικότητα...