I am not Al Gore, είπε η Σάρα "Μπαρακούντα" Πέιλιν. Η δήλωση αφορούσε τις διαφορετικές τους απόψεις γύρω από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Δεν είναι Αλ Γκορ, λοιπόν. Το ζήτημα δεν είναι αν θα είναι διαφορετική, αλλά αν θα είναι καλύτερη ή χειρότερη. Αν και ο λιγότερο ελκυστικός όλων των υποψηφίων αντιπροέδρων που εγώ θυμάμαι (ο Dan Quayle επί Μπους πρεσβυτέρου) δεν κατάφερε να χαντακώσει το αφεντικό και την παράταξή του.
3 σχόλια:
Έτυχε όμως ο Bush ο πρεσβύτερος να αντιμετωπίζει τον (κατά την γνώμη μου) λιγότερο δημοφιλή Δημοκρατικό υποψήφιο (Dukakis) όλων των εποχών. Και το τέρας του Frankenstein να είχε για υποψήφιο αντιπρόεδρο, πάλι θα κέρδιζε...
Μ.
(υπογραφή για το παραπάνω σχόλιο)
Ήθελα να τονίσω το μικρό ειδικό βάρος που συνήθως έχει η επιλογή του υποψηφίου αντιπροέδρου. Ο Ντιουκ πάντως δεν ήταν ο λιγότερο δημοφιλής Δημοκρατικός υποψήφιος όλων των εποχών. Είχε προηγηθεί ο Mondale, το '72 ήταν ο "Damn" McGovern - απ' αυτούς ο ελληνοαμερικανός τα είχε πάει πολύ καλύτερα (46% - ο Κλίντον ουδέποτε ξεπέρασε το 50%). Έχασε για ένα συνδυασμό λόγων: το "λουκέτο" που έχουν βάλει οι ρεπουμπλικάνοι στις δυτικές πολιτείες (όπως έχω επανειλημμένα αναφέρει), λάθη τακτικής/επικοινωνίας (που πράγματι στοίχισαν στη δημοτικότητά του) + η εξωτική καταγωγή του.
Δημοσίευση σχολίου