Καταξιωμένος λογοτέχνης, σε ομιλία του στο σχολείο μας (δεκαετία 1980), είχε κατηγορήσει τον Ντέμη Ρούσσο ότι, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, εκείνος -λέει- είχε πει πως τον ένοιαζε μόνο αν θα τρώει το μπιφτέκι του.
Δεν έμαθα ποτέ αν αλήθευε η καταγγελία. Σίγουρα όμως αντικατόπτριζε μια κυρίαρχη (τότε, τουλάχιστον) περιφρόνηση απέναντι σε συγκεκριμένους Έλληνες που είχαν γίνει διάσημοι στο εξωτερικό, πλην όμως δεν είχαν ταυτιστεί με την αντιστασιακή intelligentsia.
Σήμερα "παίζει" πολύ μια δήλωση της Νάνας Μούσχουρη ότι θα παραιτηθεί από την βουλευτική της σύνταξη "για την πατρίδα". Η Nana είχε τεράστια συμμετοχή στο χτίσιμο του παλιού brand "Ελλάδα" αλλά σήμερα είναι ένα πρόσωπο has-been. Πιο γνώριμη μου είναι η Nena (με τα "99 μπαλόνια") παρά η Nana.
Είχα χαρεί πολύ που στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών του '04 υπήρχε Αηδονίδης και Αρβανιτάκη αλλά καθόλου Νάνα και καθόλου Ντέμης (παρόλο που δεν με αγγίζει η ιδεοληψία που μετέτρεψε τους δύο τελευταίους σε "μαύρα πρόβατα"). Κι αυτό γιατί σκεφτόμουν πως είναι καιρός για ένα νέο brand. Θα χτιστεί, αλλά σιγά-σιγά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου