Η αγαπημένη μας εφημερίδα καταφέρνει για μια ακόμη φορά να συναρπάσει, προσθέτοντας ένα πατερναλιστικό συμπλήρωμα στον κύριο τίτλο. Οι μειώσεις μισθών, βρε κουτά, γίνονται "για να μην κλείσουν οι επιχειρήσεις". Ναι, όποιος δίνει τα λεφτά του για να αγοράσει την έγκριτη (με τις προσφορές της σε σιντιά κ.λπ.) θεωρητικά μπορεί να διαβάσει τις λεπτομέρειες - μπορεί επίσης να αναρωτηθεί για ποιες ακριβώς επιχειρήσεις γίνεται λόγος: τις μικρομεσαίες που ήδη στη συντριπτική τους πλειονότητα έδιναν επί χρόνια στον εργαζόμενο λιγότερα απ' όσα προβλέπει ο Νόμος, και που σήμερα χρησιμοποιούν το λίπος αυτής της εξοικονόμησης και κάνουν χάρη στον εργαζόμενο με το να μην τον απολύουν; Όποιος όμως δει περαστικός το αναρτημένο πρωτοσέλιδο (ή το ακούσει στα ραδιοτηλεοπτικά reviews) το πιθανότερο είναι ότι θα μείνει με μια συγκεκριμένη εντύπωση. Γι' αυτό υπάρχουν και τα πρωτοσέλιδα, για να περνούν το κεντρικό μήνυμα - στη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι για πρώτη φορά, οι λέξεις "περνούν" και "κεντρικό" ας διαβαστούν όσο πιο καχύποπτα αντέχετε.
2 σχόλια:
χθες είδα αυτήν την ταινία: Capitalism: A Love Story του Michael Moor. θέλει σκέψη (που δεν την έχω ολοκληρώσει) για να πω αν συμφωνώ ή όχι (με την ταινία), αλλά σίγουρα το θέμα είναι κοινό με το post σου, και το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως σε όλες τις ιστορικές περιόδους, το κοινό, η μέση τάξη, οι πολλοί (πες το όπως θέλεις) ... δεν έχουμε σίγουρο και καλό μέλλον
Δεν ήξερα για την ταινία, θα την έχω στα υπόψη. "Σίγουρο" δεν υπήρξε ποτέ το μέλλον. Μόνο στις διαφημίσεις και στα τελειώματα ταινιών.
Δημοσίευση σχολίου