Με ποιο επιχείρημα θα "κατέβει" η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές;
- Θα βασιστεί στο κυβερνητικό παρελθόν της; Θα ζητήσει τον οίκτο των πολιτών για το ότι οι καλές της προθέσεις, λόγω του λαϊκισμού του Πασόκ, δεν την άφησαν να κυβερνήσει όπως ήθελε και μπορούσε;
- Θα επικαλεστεί την αντιπολιτευτική της ρητορεία; Θα εξακολουθήσει να ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια και χρειάζονταν και δεν χρειάζονταν;
- Θα βάλει "σφουγγάρι" και θα μας πείσει ότι στο μέλλον θα είναι κάτι διαφορετικό, καλύτερο και δυναμικότερο απ' ό,τι έχουμε δει έως τώρα; (Και ότι θα έχει ...λυμένα τα χέρια της;)
- Θα εμφανιστεί ως η μόνη σοβαρή λύση;
- Θα τάξει γενικώς "ανάπτυξη";
- Θα κατακεραυνώσει το Πασόκ και την οικογένεια Παπανδρέου για το ρόλο της στην γιγάντωση της κρίσης;
- Θα παρουσιαστεί και ως γνήσια πατριωτική, δεξιά δύναμη;
- Όλα τα παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Με ποιο επιχείρημα θα "κατέβει" το Πασόκ;
- Ότι είναι το "παγοθραυστικό" της χώρας και πηγαίνει στα δύσκολα, εκεί που οι άλλοι δεν τολμούν;
- Ότι τώρα που σταθεροποιηθήκαμε θα φέρει και την ανάπτυξη (πράσινη, με ανθρώπινο πρόσωπο ή όπως αλλιώς);
- Ότι η δεξιά - που πανευρωπαϊκά είναι πίσω από τις "μονεταριστικές πολιτικές" και σε εθνικό επίπεδο έκανε ό,τι (δεν) έκανε επί Καραμανλή - είναι η τελευταία που δικαιούται να κόπτεται για τους ασθενέστερους;
- Ότι η δεξιά πάει χέρι-χέρι με τη λαϊκο- και ακροδεξιά;
- Ότι δεν υπάρχουν άλλες σοβαρές λύσεις στο χώρο της κεντροαριστεράς κι ότι μόνο αυτό θα μπορούσε να ηγηθεί μιας "πραγματικά προοδευτικής" συμμαχίας;
- Όλα τα παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Ποιο λόγο έχει ο πολίτης να υποστηρίξει ΝΔ ή Πασόκ;
- Εμπιστοσύνη στις διαχειριστικές τους ικανότητες;
- Εμπιστοσύνη στα οράματά τους;
- Εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να συνεργάζονται; (Όταν μετά βδελυγμίας θα αρνηθούν να εμφανιστούν ως αυτό που στην πράξη είναι, δηλαδή κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.)
- Εμπιστοσύνη στο πολιτικό τους προσωπικό; (Αυτό που εισπράττει λεκτική και φυσική βία;)
- Ωφελιμιστική προσδοκία (διορισμού, διαπλοκής);
- Οπαδική - παραταξιακή στάση; (Τώρα που οι "ομάδες", στη χρεωκοπημένη μας χώρα, αγωνίζονται σε βήτα εθνική.)
- Κανένα από τους παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Για όσους εκφράσουν, αφελώς ή εκ του πονηρού, "ανησυχίες" για το αν η απόρριψη ΝΔ και Πασόκ οδηγεί σε "ανεύθυνες" ή "ακραίες" λύσεις, η απάντηση είναι απλή. Υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές δυνάμεις που δεν ταυτίζονται με εξτρεμιστικά "μέτωπα". Υπάρχει πληθώρα σχηματισμών που μπορεί να επιτρέψει να εκφραστούν, μακριά από πολυσυλλεκτικά "τσουβάλια", όλες οι αποχρώσεις, όλες οι απόψεις για το που "πρέπει" να πάμε. Αν γίνει αυτό, κανείς δεν θα είναι "παντοδύναμος" από μόνος του. Η λύση (που δεν είναι μονοσήμαντη) θα βρίσκεται σε συνεργασίες που θα εκφράζουν και λαϊκή πλειοψηφία (μακάρι κάποτε αυτή να αποτυπώνεται και στο κοινοβούλιο - θα έπρεπε να ταυτίζονται) και που θα προκύπτουν από διάλογο, αμοιβαίους συμβιβασμούς, συνθέσεις.
Οι συγκυβερνώντες και οι υποστηρικτές τους (όπως και οι δανειστές μας) υποτίθεται ότι "φοβούνται" μια ενδυνάμωση της ακροαριστεράς (και της ακροδεξιάς). Αντί να χρησιμοποιούν εκβιαστικά διλήμματα που δεν θα πιάσουν εύκολα στον "αγανακτισμένο" ή απλά καχύποπτο πολίτη, ας προσπαθήσουν "απλά" να πείσουν για την υπεροχή των δικών τους θέσεων. Και αν νοιάζονται τόσο πολύ για το μέλλον της χώρας, ας σταματήσουν να χτυπούν με μεθόδους "στοάς Νικολούδη" αυτούς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν συμμάχους σε κοινές προσπάθειες ή / και να φέρουν λίγο οξυγόνο (έστω για δείγμα) στο αποπνικτικό πολιτικό περιβάλλον.
- Θα βασιστεί στο κυβερνητικό παρελθόν της; Θα ζητήσει τον οίκτο των πολιτών για το ότι οι καλές της προθέσεις, λόγω του λαϊκισμού του Πασόκ, δεν την άφησαν να κυβερνήσει όπως ήθελε και μπορούσε;
- Θα επικαλεστεί την αντιπολιτευτική της ρητορεία; Θα εξακολουθήσει να ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια και χρειάζονταν και δεν χρειάζονταν;
- Θα βάλει "σφουγγάρι" και θα μας πείσει ότι στο μέλλον θα είναι κάτι διαφορετικό, καλύτερο και δυναμικότερο απ' ό,τι έχουμε δει έως τώρα; (Και ότι θα έχει ...λυμένα τα χέρια της;)
- Θα εμφανιστεί ως η μόνη σοβαρή λύση;
- Θα τάξει γενικώς "ανάπτυξη";
- Θα κατακεραυνώσει το Πασόκ και την οικογένεια Παπανδρέου για το ρόλο της στην γιγάντωση της κρίσης;
- Θα παρουσιαστεί και ως γνήσια πατριωτική, δεξιά δύναμη;
- Όλα τα παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Με ποιο επιχείρημα θα "κατέβει" το Πασόκ;
- Ότι είναι το "παγοθραυστικό" της χώρας και πηγαίνει στα δύσκολα, εκεί που οι άλλοι δεν τολμούν;
- Ότι τώρα που σταθεροποιηθήκαμε θα φέρει και την ανάπτυξη (πράσινη, με ανθρώπινο πρόσωπο ή όπως αλλιώς);
- Ότι η δεξιά - που πανευρωπαϊκά είναι πίσω από τις "μονεταριστικές πολιτικές" και σε εθνικό επίπεδο έκανε ό,τι (δεν) έκανε επί Καραμανλή - είναι η τελευταία που δικαιούται να κόπτεται για τους ασθενέστερους;
- Ότι η δεξιά πάει χέρι-χέρι με τη λαϊκο- και ακροδεξιά;
- Ότι δεν υπάρχουν άλλες σοβαρές λύσεις στο χώρο της κεντροαριστεράς κι ότι μόνο αυτό θα μπορούσε να ηγηθεί μιας "πραγματικά προοδευτικής" συμμαχίας;
- Όλα τα παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Ποιο λόγο έχει ο πολίτης να υποστηρίξει ΝΔ ή Πασόκ;
- Εμπιστοσύνη στις διαχειριστικές τους ικανότητες;
- Εμπιστοσύνη στα οράματά τους;
- Εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να συνεργάζονται; (Όταν μετά βδελυγμίας θα αρνηθούν να εμφανιστούν ως αυτό που στην πράξη είναι, δηλαδή κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.)
- Εμπιστοσύνη στο πολιτικό τους προσωπικό; (Αυτό που εισπράττει λεκτική και φυσική βία;)
- Ωφελιμιστική προσδοκία (διορισμού, διαπλοκής);
- Οπαδική - παραταξιακή στάση; (Τώρα που οι "ομάδες", στη χρεωκοπημένη μας χώρα, αγωνίζονται σε βήτα εθνική.)
- Κανένα από τους παραπάνω; (Μάλλον αυτό.)
Για όσους εκφράσουν, αφελώς ή εκ του πονηρού, "ανησυχίες" για το αν η απόρριψη ΝΔ και Πασόκ οδηγεί σε "ανεύθυνες" ή "ακραίες" λύσεις, η απάντηση είναι απλή. Υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές δυνάμεις που δεν ταυτίζονται με εξτρεμιστικά "μέτωπα". Υπάρχει πληθώρα σχηματισμών που μπορεί να επιτρέψει να εκφραστούν, μακριά από πολυσυλλεκτικά "τσουβάλια", όλες οι αποχρώσεις, όλες οι απόψεις για το που "πρέπει" να πάμε. Αν γίνει αυτό, κανείς δεν θα είναι "παντοδύναμος" από μόνος του. Η λύση (που δεν είναι μονοσήμαντη) θα βρίσκεται σε συνεργασίες που θα εκφράζουν και λαϊκή πλειοψηφία (μακάρι κάποτε αυτή να αποτυπώνεται και στο κοινοβούλιο - θα έπρεπε να ταυτίζονται) και που θα προκύπτουν από διάλογο, αμοιβαίους συμβιβασμούς, συνθέσεις.
Οι συγκυβερνώντες και οι υποστηρικτές τους (όπως και οι δανειστές μας) υποτίθεται ότι "φοβούνται" μια ενδυνάμωση της ακροαριστεράς (και της ακροδεξιάς). Αντί να χρησιμοποιούν εκβιαστικά διλήμματα που δεν θα πιάσουν εύκολα στον "αγανακτισμένο" ή απλά καχύποπτο πολίτη, ας προσπαθήσουν "απλά" να πείσουν για την υπεροχή των δικών τους θέσεων. Και αν νοιάζονται τόσο πολύ για το μέλλον της χώρας, ας σταματήσουν να χτυπούν με μεθόδους "στοάς Νικολούδη" αυτούς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν συμμάχους σε κοινές προσπάθειες ή / και να φέρουν λίγο οξυγόνο (έστω για δείγμα) στο αποπνικτικό πολιτικό περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου