Πριν από αρκετά χρόνια πρωτάκουσα για τις εργολαβίες-σκούπες, που μάλιστα (μια και στη διαχείριση των δημοσίων έργων εμπλέκονταν, από τότε, και ξένοι) είχαν μεταφραστεί και στα αγγλικά. Sweep-up contracts. Επρόκειτο για επιχειρήσεις-σκούπα, κατά κάποιο τρόπο, που έρχονταν να καθαρίσουν το τοπίο, το οποίο λόγω παραλείψεων ή απρόβλεπτων συνθηκών (συμβαίνουν κατά κανόνα, κατά κόρον) χαρακτηριζόταν από αταξία και σίγουρα δεν είχε διαμορφωθεί όπως προγραμματιζόταν ή σύμφωνα με τα όνειρά μας.
Η σκούπα κάνει δουλειά, αναμφίβολα. Την καλύτερη δουλειά πάντως την κάνει η πρόληψη και η προσοχή. Όσο λιγότερο μαγαρίσεις, τόσο λιγότερο θα καθαρίζεις.
Τα παραμύθια έδωσαν και άλλες, μαγικές ιδιότητες στις σκούπες. Νομίζω ότι όσοι μιλούν με ευκολία για τις επιχειρήσεις-σκούπα, κάπου σε μια άκρη του μυαλού τους το βλέπουν και έτσι. Με ένα μαγικό άγγιγμα, θα γίνει η δουλειά. Και, κάτω από την αστερόσκονη, θα προβάλει λαμπερό το τοπίο που αναζητούσαμε.
Ανοιχτά όλοι μιλούν για την προεκλογική συναινετική επιχείρηση-σκούπα της κυβέρνησης Παπαδήμου, με εμπνευστή τον διαχρονικό τιμωρό του εγκλήματος Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το κλίμα διαμορφώθηκε τόσο με την απραξία των μονοκομματικών κυβερνώντων όσο και με τις πρόσφατες συζητήσεις για στρατόπεδα.
Ανώδυνο (και μαγικό) δεν μπορεί να είναι τίποτα. Ακόμη και μια πολύ προσεγμένη και αποδοτική επιχείρηση-σκούπα θα είναι το πρώτο από πολλά δύσκολα βήματα. Τα κέντρα των πόλεών μας θα χρειαστούν και πολλά ακόμη πράγματα για να πάρουν τα πάνω τους. Διότι αυτό είναι το ζητούμενο. Ελαφρά τη καρδία έγιναν συγκεκριμένες επιλογές, εξίσου ελαφρά τη καρδία καθυστέρησαν άλλα πράγματα. Γίναμε σχεδόν όλοι επιστήμονες και φέραμε "μαύρους" (δηλ. με μαύρα μεροκαματάκια) για τις παρακατιανές δουλειές. Πήγαμε σχεδόν όλοι στα προάστεια και τα κέντρα αφέθηκαν να γίνουν inner city ghettos. Αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να βελτιώσουμε την κατάσταση και στα δύο αυτά μέτωπα με εσωτερική προσαρμογή. Δεν δίνουμε χιλιοστό από τα κεκτημένα μας πριν μας το πάρουν με το ζόρι. Δεν σεβόμαστε, δεν αγαπάμε αρκετά ώστε να φροντίσουμε τον κοινόχρηστο χώρο ούτε καν στην πολυκατοικία μας, πολλώ δε μάλλον στους δρόμους, τα πάρκα, τις παραλίες και τις άλλες δημόσιες εκτάσεις, μια και είναι "δουλειά του Δήμου".
Και τώρα, ίσως και από ανασφάλεια, σίγουρα και από αμηχανία, αλλά κυρίως γιατί έτσι έχουμε μάθει - να θεώμεθα - θα τις δούμε κι αυτές τις μαγικές σκούπες σε ζάπινγκ ανάμεσα στα τούρκικα, το μπασκετάκι, τα ντάνσινγκ...
Η σκούπα κάνει δουλειά, αναμφίβολα. Την καλύτερη δουλειά πάντως την κάνει η πρόληψη και η προσοχή. Όσο λιγότερο μαγαρίσεις, τόσο λιγότερο θα καθαρίζεις.
Τα παραμύθια έδωσαν και άλλες, μαγικές ιδιότητες στις σκούπες. Νομίζω ότι όσοι μιλούν με ευκολία για τις επιχειρήσεις-σκούπα, κάπου σε μια άκρη του μυαλού τους το βλέπουν και έτσι. Με ένα μαγικό άγγιγμα, θα γίνει η δουλειά. Και, κάτω από την αστερόσκονη, θα προβάλει λαμπερό το τοπίο που αναζητούσαμε.
Ανοιχτά όλοι μιλούν για την προεκλογική συναινετική επιχείρηση-σκούπα της κυβέρνησης Παπαδήμου, με εμπνευστή τον διαχρονικό τιμωρό του εγκλήματος Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το κλίμα διαμορφώθηκε τόσο με την απραξία των μονοκομματικών κυβερνώντων όσο και με τις πρόσφατες συζητήσεις για στρατόπεδα.
Ανώδυνο (και μαγικό) δεν μπορεί να είναι τίποτα. Ακόμη και μια πολύ προσεγμένη και αποδοτική επιχείρηση-σκούπα θα είναι το πρώτο από πολλά δύσκολα βήματα. Τα κέντρα των πόλεών μας θα χρειαστούν και πολλά ακόμη πράγματα για να πάρουν τα πάνω τους. Διότι αυτό είναι το ζητούμενο. Ελαφρά τη καρδία έγιναν συγκεκριμένες επιλογές, εξίσου ελαφρά τη καρδία καθυστέρησαν άλλα πράγματα. Γίναμε σχεδόν όλοι επιστήμονες και φέραμε "μαύρους" (δηλ. με μαύρα μεροκαματάκια) για τις παρακατιανές δουλειές. Πήγαμε σχεδόν όλοι στα προάστεια και τα κέντρα αφέθηκαν να γίνουν inner city ghettos. Αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να βελτιώσουμε την κατάσταση και στα δύο αυτά μέτωπα με εσωτερική προσαρμογή. Δεν δίνουμε χιλιοστό από τα κεκτημένα μας πριν μας το πάρουν με το ζόρι. Δεν σεβόμαστε, δεν αγαπάμε αρκετά ώστε να φροντίσουμε τον κοινόχρηστο χώρο ούτε καν στην πολυκατοικία μας, πολλώ δε μάλλον στους δρόμους, τα πάρκα, τις παραλίες και τις άλλες δημόσιες εκτάσεις, μια και είναι "δουλειά του Δήμου".
Και τώρα, ίσως και από ανασφάλεια, σίγουρα και από αμηχανία, αλλά κυρίως γιατί έτσι έχουμε μάθει - να θεώμεθα - θα τις δούμε κι αυτές τις μαγικές σκούπες σε ζάπινγκ ανάμεσα στα τούρκικα, το μπασκετάκι, τα ντάνσινγκ...
2 σχόλια:
Διάβαζα πριν λίγο στο Διαδίκτυο την παρακάτω είδηση:
"Σε διαρκείς συσκέψεις υπό τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη βρίσκονται επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να ξεκινήσουν άμεσα οι επιχειρήσεις «σκούπα» στο κέντρο της Αθήνας για τη σύλληψη παράνομων μεταναστών, παρ' ότι δεν υπάρχει ακόμη διαθέσιμο ούτε ένα από τα 27 κέντρα, όπου προβλέπεται να κρατηθούν, ανά τη χώρα."
Τελικά όπως διαπιστώνω ο σκοπός είναι το "σκούπισμα" και όχι το καθάρισμα. Σαν τη νύφη που σκουπίζει "όσο δε βλέπει η πεθερά" σπρώχνοντας τις σκόνες κάτω από έπιπλα.
Είναι λεπτή η διαφορά σκουπίσματος και καθαρίσματος. Οι ενέργειες αλλά και η συζήτηση μένουν στα "επιφαινόμενα", δηλ. ...αυτά που (νομίζουμε ότι δεν) βλέπει η πε(ν)θερά. Το θέμα δεν είναι μόνο να βάλεις ανθρώπους σε "ΚΖ" αλλά και να αντιμετωπίσεις τις αιτίες που οδηγούν στην απαράδεκτη κατάσταση των inner cities. Το δυσκολότερο ν' αντιμετωπιστεί είναι η σκόπιμη, κερδοσκοπική απαξίωση από όσους επιδιώκουν (μέσω του χάους) να πέσουν οι αξίες ακινήτων/γης και να αγοράσουν φτηνά. Υπάρχουν και πολλά άλλα...
Δημοσίευση σχολίου