22 Δεκ 2009

Ανάμεσα στα Καλά Χριστούγεννα και τις Καλές Γιορτές

Δεν είμαι αυτό που λένε "της εκκλησίας", churchgoer. Η πρώτη φορά που παρακολούθησα ολόκληρη την αναστάσιμη λειτουργία ήταν στα 24 χρόνια μου, στο Λονδίνο ως μεταπτυχιακός φοιτητής. Μου το πρότεινε ένας, πιο ενεργά θρησκευόμενος, φίλος που φιλοξενούσα. Έχω όμως την εντύπωση ότι θα είχα πάει ακόμη και μόνος. Δεν είχα γίνει πιο πιστός στον ένα χρόνο της "ξενιτιάς" (το βάζω εντός εισαγωγικών για να φαίνεται λιγότερο καζαντζίδειο), προφανώς όμως επιθύμησα να ζήσω μια σταγόνα από αυτά που στην Ελλάδα ήταν δεδομένα, επαναλαμβανόμενα και ελαφρώς ξεθωριασμένα - και, στην αντίθεσή της με τη "μεγάλη εικόνα" της μεγαλούπολης που δεν παίρνει χαμπάρι από ελληνικό Πάσχα (το πιο σημαντικό γεγονός στο Λονδίνο εκείνη την Κυριακή ήταν ο Μαραθώνιος), η σταγόνα αυτή ήταν συγκινητικά ελκυστική.

Πέρα από την προφανή τουριστική στόχευση, υπάρχει μια αλήθεια στο δημοσίευμα για τα Χριστούγεννα των "Φράγκων" στην Αλικαρνασσό. Μακριά από τα τζινγκλ μπελζ και τους κόκκινους Σάντα ίσως υπάρξει μια ελπίδα να καταλάβεις το πνεύμα της γιορτής. Μέσα στις "χριστιανικές" κοινωνίες μας, δύσκολο! Ένας λόγος που γενικά βαριέμαι τις συγκεκριμένες γιορτές είναι η κραυγαλέα σύνδεσή τους με την κατανάλωση. Επηρεάζεται μέχρι και η μηνιαία κατανομή των αποδοχών (ο 13ος μισθός) και τα ταμειακά ζητήματα όλων. Κι αυτό όχι βέβαια μέσα από κάποιο βαθύ πνευματικό προβληματισμό, αλλά απλά επειδή έτσι είναι - και έτσι "συμφέρει" να παραμείνει.

Και γι' αυτό (για να μη νιώσει δηλαδή κανείς αποκλεισμένος, λόγω των πεποιθήσεών του, από το εμπορικό πάρτυ) η μεταθρησκευτική αντίληψη, σε συνδυασμό με ολίγη πολιτική ορθότητα, αντικαθιστά τα Καλά Χριστούγεννα ως ευχή με τις Καλές Γιορτές. Προσωπικά στις ευχές μου συμπεριλαμβάνω ταυτόχρονα και τους δύο τρόπους, αν και δεν βλέπω γιατί ένας μη χριστιανός θα έπρεπε να προσβάλλεται (!) από την ευχή "Καλά Χριστούγεννα". Ελπίζω τις μέρες που έρχονται να βρούμε όλοι μας (πιστοί και μη), ως ελάχιστο κοινό τόπο, εσωτερική γαλήνη. Ειδικά για την Ελλάδα εύχομαι στο τέλος της νέας χρονιάς (2010) να υπάρχουν ισχυροί λόγοι που να μας πείθουν ότι αφήνουμε πίσω μας την περίφημη "κρίση"!

Δεν υπάρχουν σχόλια: