Ομολογώ ότι αδίκησα την Μυάνμαρ. Κατ' αρχήν, δεν την απεκάλεσα με το συνταγματικό της όνομα. Το κάνουμε συχνά εμείς οι έλληνες το λάθος αυτό. Επειδή δεν θέλω να μπλέξω με κάποιο ιερό τέρας (ή απλό τέρας) συνταγματολογίας, διορθώνω και καλώ τον Τομ Γουέιτς να πράξει το ίδιο (καθώς και όσες εγκυκλοπαίδειες τολμούν ακόμη να υποστηρίζουν ότι ο αλλοτινός Γ.Γ. του ΟΗΕ, Ου Θαντ, ήταν με το συμπάθιο βιρμανός).
Αφετέρου, διάβασα ότι η κυβέρνηση της εν λόγω χώρας απαγόρευσε σε επίτροπο της ΕΕ να επισκεφθεί πληγείσες περιοχές από τους κυκλώνες στο δέλτα του Ιραουάντι. Ο μπαμπάς μου, θεός σχωρέστον, μου είχε πει πως οι επιτροπές και οι επίτροποι είναι γενικώς κακά πράγματα, οπότε η κοινή λογική λέει ότι (αν και δικτάτορες) μάλλον καλώς ενήργησαν εν προκειμένω οι μυανμαρινοί ιθύνοντες. Υποθέτω μάλιστα ότι και ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ σκέφτεται να κάνει το ίδιο με κάποιον άλλο γνωστό και μη εξαιρετέο επίτροπο, ο οποίος σχεδιάζει να επισκεφθεί τα δέλτα των δώδεκα πιο μολυσμένων ποταμών της Ελλάδας (που ενέπνευσαν περιβαλλοντόφιλο δικαστή να γράψει για την "Δωδεκάδελτο" του Περιβάλλοντος) για να δει πού ακριβώς αναφύεται το ρυπογόνο ζιζάνιο της παπαρολογίας (ή κοινώς παπαριάς) που κατά τον κ. Σουφλιά ευθύνεται για την συντελούμενη οικολογική καταστροφή.
Επειδή βέβαια η εξουσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπερβαίνει την εθνική τοιαύτη, θα δυσκολευτεί λίγο η κυβέρνηση να εφαρμόσει την απαγόρευση στον κ. Δήμα, αλλά εδώ τάζουμε σε μία-ακόμη-από-τις-συντεχνίες-που-μας-στηρίζουν ότι θα αγνοήσουμε κοτζάμ ντιρεκτίβα για τα επικίνδυνα φορτία στις σήραγγες, στο άλλο θα κολλήσουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου