Το Τεχνικό Επιμελητήριο, δηλαδή ο επίσημος φορέας που εκπροσωπεί εμάς τους μηχανικούς και πιστοποιεί την επαγγελματική μας επάρκεια, διακηρύσσει ότι έχει πολύπλευρη αποστολή.
Περιλαμβάνεται, όμως, σε αυτή την αποστολή η καταγγελία πολεοδομικών και αδειοδοτικών παραβάσεων;
Δεν νομίζω ότι αποτελεί
- ούτε αυτόκλητη έκφραση γνώμης για τη νομοθεσία
- ούτε αυτόκλητη μελέτη για τεχνικό θέμα γενικού ενδιαφέροντος
- ούτε ενημέρωση που αποσκοπεί στην κατανόηση τεχνικών θεμάτων
- ούτε γνωμοδότηση ή πραγματογνωμοσύνη (εκτός αν έχει προσκληθεί επίσημα)
Κρατώ την επιφύλαξη γι' αυτό το τελευταίο σημείο, τονίζοντας βέβαια την ασυνήθιστη δημοσιότητα (δεν θυμάμαι να γίνεται ντόρος για άλλες γνωμοδοτήσεις-πραγματογνωμοσύνες, άλλωστε αυτές συνήθως αφορούν εγκλήματα, λάθη ή παραλείψεις συναδέλφων και το ΤΕΕ δεν συνηθίζει να κατασπαράζει τα μέλη του) και συνδέοντάς την αναπόφευκτα (και πείτε μου ότι έχω άδικο) με το γραφικό (σόρρυ, συνάδελφοι) "μποϊκοτάζ" κατά γερμανικών προϊόντων (και άρα και εταιρειών) που κήρυξε πρόσφατα η διοίκησή του.
Έχω βαρεθεί να λέω ότι το πρόβλημά μας δεν είναι οι γερμανοί ούτε φυσικά η (μάλλον mainstream) Αγγέλω Μέρκελ. Είναι η μακροχρόνια ύπνωσή μας (ως χώρα) από το ευρωπαϊκό και το δανεικό χρήμα, που μας έκανε να ξεχάσουμε ότι δεν παύουμε (ακόμη) να είμαστε ένα "νοικοκυριό" που θέλει υγεία, διαχείριση και όραμα - κι έτσι μας μετέτρεψε στους πιο αδύναμους κρίκους μιας κοινότητας που δεν είναι αλώβητη στις κρίσεις. Τα άλλα είναι κυρίως σάλτσες.
Διευκρινίζω ότι δεν έχω μετοχές στα Λιντλ, δεν είμαι κατάσκοπος των γερμανών και δεν επικροτώ καμία πολεοδομική παράβαση. Α, και δεν είμαι ελέφαντας. Αυτά.
Περιλαμβάνεται, όμως, σε αυτή την αποστολή η καταγγελία πολεοδομικών και αδειοδοτικών παραβάσεων;
Δεν νομίζω ότι αποτελεί
- ούτε αυτόκλητη έκφραση γνώμης για τη νομοθεσία
- ούτε αυτόκλητη μελέτη για τεχνικό θέμα γενικού ενδιαφέροντος
- ούτε ενημέρωση που αποσκοπεί στην κατανόηση τεχνικών θεμάτων
- ούτε γνωμοδότηση ή πραγματογνωμοσύνη (εκτός αν έχει προσκληθεί επίσημα)
Κρατώ την επιφύλαξη γι' αυτό το τελευταίο σημείο, τονίζοντας βέβαια την ασυνήθιστη δημοσιότητα (δεν θυμάμαι να γίνεται ντόρος για άλλες γνωμοδοτήσεις-πραγματογνωμοσύνες, άλλωστε αυτές συνήθως αφορούν εγκλήματα, λάθη ή παραλείψεις συναδέλφων και το ΤΕΕ δεν συνηθίζει να κατασπαράζει τα μέλη του) και συνδέοντάς την αναπόφευκτα (και πείτε μου ότι έχω άδικο) με το γραφικό (σόρρυ, συνάδελφοι) "μποϊκοτάζ" κατά γερμανικών προϊόντων (και άρα και εταιρειών) που κήρυξε πρόσφατα η διοίκησή του.
Έχω βαρεθεί να λέω ότι το πρόβλημά μας δεν είναι οι γερμανοί ούτε φυσικά η (μάλλον mainstream) Αγγέλω Μέρκελ. Είναι η μακροχρόνια ύπνωσή μας (ως χώρα) από το ευρωπαϊκό και το δανεικό χρήμα, που μας έκανε να ξεχάσουμε ότι δεν παύουμε (ακόμη) να είμαστε ένα "νοικοκυριό" που θέλει υγεία, διαχείριση και όραμα - κι έτσι μας μετέτρεψε στους πιο αδύναμους κρίκους μιας κοινότητας που δεν είναι αλώβητη στις κρίσεις. Τα άλλα είναι κυρίως σάλτσες.
Διευκρινίζω ότι δεν έχω μετοχές στα Λιντλ, δεν είμαι κατάσκοπος των γερμανών και δεν επικροτώ καμία πολεοδομική παράβαση. Α, και δεν είμαι ελέφαντας. Αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου