Με το βλέμμα προσηλωμένο αταλάντευτα στο μέλλον, η ελληνική Δικαιοσύνη - και μάλιστα σε επίπεδο Αρείου Πάγου - ασχολείται με την αναψηλάφηση της Δίκης των 6, μετά από αίτημα απογόνου ενός εκ των καταδικασθέντων (και εκτελεσθέντων) ως πρωταιτίων για τη μικρασιατική Καταστροφή.
Είμαι αντίθετος στο βενιζελοπλαστηρισμό που έχει κυριαρχήσει στην Ελλάδα από τη δεκαετία του '20 έως και σήμερα. Επί της ιστορικής ουσίας συμφωνώ ότι η εκδικητική θανάτωση του Γούναρη και των λοιπών ήταν βιαστική και μονομερής, διότι δεν άγγιξε εκείνους που έβαλαν την Ελλάδα στην αβέβαιη περιπέτεια αλλά μόνο αυτούς που την κακοδιαχειρίστηκαν αφότου είχε βαλτώσει. Εκείνα τα χρόνια της μέθης, λίγοι είχαν επισημάνει το ανέφικτο του μικρασιατικού εγχειρήματος και φυσικά δεν εισακούστηκαν.
Αυτές είναι οι προσωπικές μου απόψεις. Μπορεί να γίνει συζήτηση σε βάθος, αυτή όμως αφορά όσους ασχολούνται με την ιστορία. Το τι νόημα έχει να ξαναδικάζονται (σε πραγματικό δικαστήριο και όχι σε νομικό/φιλολογικό κλαμπ) οι "6" μετά από 87 χρόνια - όταν σήμερα υποθέσεις "σέρνονται" για χρόνια, όταν πιο πρόσφατες περιπτώσεις πιθανής (κ)α(κο)δικίας θα άξιζε ίσως να πάρουν προτεραιότητα - το αφήνω στην κρίση του αναγνώστη.
Στη φωτό: ο Άγιος Βουκόλος ή "Αη-Βούκλας", η μόνη ορθόδοξη εκκλησία της Σμύρνης που γλίτωσε (αν και δεν λειτουργεί πια) από τη φωτιά και τη μανία του '22.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου